Nederland telt meer dan 150.000 inwoners met wortels in Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba. Duizenden hiervan zijn op hun eigen manier succesvol. Stichting Ocan plaatst dit jaar elk week één van hen in de Spotlight. Deze week Brenda Emmen-Hassell, een Curaçaose met wortels in Saba en St. Kitts.

"Op mijn 17de vertrok ik naar Nederland om chemie te studeren. Ik was ambitieus en ik wilde op mezelf wonen. Die studie viel tegen, toen ik stage liep op Curaçao. Ik moest de hardheid van water testen, maar dat had toen al een goede kwaliteit. Het boeide me niet meer, had niet de rust om mijn studie af te maken en ik solliciteerde in Den Haag bij de Centrale Directie der PTT als directie secretaresse. Ik maakte snel carrière omdat ik mijn talen sprak en werd ingezet voor contact met Spaanstalige en Engelstalige landen. Daarna werkte ik op Curaçao voor Setel. Omdat ik niet stil kon zitten, werkte ik voor Radio Hoyer, had ik een Engelstalig programma bij Radio Korsou FM en was ik officier bij het Vrijwilligerskorps Curaçao. Vervolgens werd ik gevraagd als secretaresse voor minister-president Maria Liberia-Peters. Uiteindelijk ging ik weer naar Nederland. Na een studie Social Work werkte ik voor een welzijnsorganisatie in Utrecht en was ik supervisor van een project voor eenzame ouderen. Ik zat in in het bestuur van S4 voor de opvang van studenten uit St. Maarten, Saba, St. Eustatius en Bonaire. Nu werk ik voor een ontmoetingscentrum in Zeist. Ik heb nog steeds een radioprogramma en ben betrokken bij het project 'De kunst van delen' van theater ZIMIHC in Utrecht, waarin ouderen en jongeren samen muziek maken.''

Inspiratie

"Ik krijg energie uit kleine dingen, bijvoorbeeld als ik zie dat ik anderen in beweging breng. Ik lees voor aan dementerende ouderen. Soms lijkt het alsof ik geen contact met hen heb. Ze lijken afwezig of zitten te slapen. Maar dan lees ik iets en opeens zie ik een glimlach. Al mijn vermoeidheid is dan over. Als ik resultaat zie, kan ik de hele wereld aan. Het is ook prima als ze in mijn ogen niet reageren. We stellen vaak eisen hoe anderen moeten reageren. We willen meetbare resultaten, maar dat is niet goed. Die ouderen zijn tenminste even uit de huiskamer gehaald. Het is een uitje. Alsof je ze meeneemt naar de bioscoop. Ik voel het zeker niet als plicht, maar ik geef op die manier wel iets terug aan mijn oma. Aan haar las ik ook altijd voor.''

Dankbaar

"Ik heb veel waardering voor mijn oma, een enorm krachtige vrouw. Als jonge moeder kwam ze van Saba naar Curaçao, samen met mijn toen 15-jarige vader. Hoe heeft ze dat ervaren? Mijn ouders hebben me discipline bijgebracht. Ik heb een echte Britse opvoeding gehad: formeel, netjes en met autoriteit. Afspraak is afspraak. We spraken Engels, ik speelde tennis, zat op ballet en had pianoles. Dat doen alle Engelsen, zeg ik vaak voor de grap. Zelfs als volwassene vroeg ik vaak toestemming aan mijn ouders. Ik ben dus grootgebracht in een strenge, maar ook liefdevolle en gezellige sfeer. Mijn moeder, uit St Kitts, stopte met werken, omdat ze naar haar zeggen niet wilde dat we 'sleutelkinderen' werden. Ze waren heel sociaal en er waren altijd mensen over de vloer.''

Obstakels

"Ik hou van werken. Je krijgt een bedrag om iets te presteren. Het valt tegen als een ander daar anders mee omgaat. Als ik mensen over een plan vertel en mensen reageren enthousiast, dan ga ik er van uit dat ze aan de slag gaan. Ja is ja! Nederland wordt gezien als het land van: afspraak is afspraak. Niets is minder waar. Het ligt niet zozeer aan de Nederlanders of aan Antillianen, maar aan de situatie waarin mensen zich bevinden. Ze kunnen zich verschuilen. Ik snap niet waarom mensen altijd obstakels zien bij plannen. We moeten kijken naar de mogelijkheden. Maar niet iedereen denkt zo.''

Helpen

"Ik vind het belangrijk om te kijken naar dingen die mensen wel kunnen. Ik werkte op Curaçao als vrijwilliger in het bestuur van een organisatie voor auditief gehandicapten. Een van hen viel me op. Ze was doofstom, maar ambitieus en ze wilde graag werken. Een Curaçaos instituut zocht iemand voor de koffie en ik dacht: Waarom zou zij dat niet kunnen doen? Ik kon met haar spreken via gebarentaal. Na enige aarzeling mocht ze proefdraaien. Het is inmiddels lang geleden en voor zover ik weet, werkt ze daar nog steeds. Haar hele gezin is goed terecht gekomen.''

Advies

"Het is goed om te erkennen dat er obstakels zijn, maar je moet daar lering uit trekken en vooral kijken naar wat wel kan. Mijn vader zei altijd: We all have our own obstacles in life, that we have to overcome. Overcome is overwinnen, dus je kunt niet stil blijven zitten. Je moet de moed hebben om in beweging te komen. En als je in beweging komt met moed, dus courage, dan doe je dat met je hart. Dan meen je het echt. Je doet het niet omdat iemand anders het zegt of voor je doet. Het was ook mijn advies bij S4 of aan neven en nichten die in Nederland kwamen studeren. Je zit daar niet omdat de docent het wil. Je moet het zelf doen. Tot slot moet je compassie hebben voor jezelf. Zonder compassie voor jezelf, kun je het ook niet hebben voor een ander.''